Herfstvakantie?

Vandaag een bewolkte dag. Vrij kil. Amper 20°. Lijkt wel herfstvakantie. Ik leef dus mee met jullie daar. Een ideale dag om te bloggen. John had blijkbaar hetzelfde idee. Zopas zijn blog gedeeld. Wie dus meer geïnteresseerd is in John zijn bezigheden, bekijkt maar onze facebookpagina: Kung fu en de kunst van het meten. Toch wel een beetje trots.

Herfst ook in onze gedachten. Zij gaan deze dagen heel bijzonder naar het thuisfront. We leven sterk mee met Tomas en zijn schoonfamilie. De bol draait maar verder rond en neemt niet even de tijd om stil te staan bij het verlies van Sabine haar papa. Wij wel, we waren er op voorbereid maar toch komt het sterk aan, zeker wanneer je zo ver weg bent. Dikke knuffel nogmaals. Ons herfstboeket is onderweg.

Verder stellen wij het hier opperbest. Een maand in Sydney en omstreken geeft je al ietwat een vertrouwd gevoel. De plek waar onze camper staat, voelt al aan als een thuis. We kennen de buurt, de weg van en naar de trein, de verschillende stations, de ferry, onze winkelbuurt, het natuurreservaat waar we wandelen en lopen, enz.

Ook de Aussies en hun gewoonten komen al vertrouwd over. Ik noem er enkele.
- Op vrijdagnamiddag stopt de echte Aussie rond 15u met werken en begeeft zich naar de pub. Daar wordt het weekend ingezet met een biertje, wijntje of koffie. Een heel aangenaam en sociaal ontspannen gebeuren.
- "Hello, how are you today?" aan de kassa, "Have a nice day!" bij het buitengaan, "Hi", bij het kruisen van iemand op het voetpad, ... allemaal vriendelijke woorden die het leven minder zuur maken.
- Alcohol is niet te koop in gewone winkels of warenhuizen. Je kan het enkel aanschaffen in de zogenaamde bottleshops. Voor minderjarigen onmogelijk dus om alcohol te kopen.
- In restaurants staat er vaak vermeld: byo, wat betekent 'bring your own' drank. Je hoeft dus niet de wijn van daar te bestellen maar je kan je eigen fles meebrengen. Wat je niet opeet of -drinkt, krijg je terug mee naar huis. Geen verspilling van eten of drinken dus.
- Op openbare plaatsen zoals parken of aan zee is er vaal alcohol-, flessen- en rookverbod. Je ziet hier heel weinig mensen met sigaret of ander genotsmiddel. En toch zijn ze gelukkig! ;)
- De school is elke dag rond 15u uit. Er is wel les op woensdagnamiddag. Ik kan nog steeds niet wennen aan die gekke uniformen die ze hier dragen. Van peuterklas tot middelbaar kan je iedereen meteen herkennen: deftig plooirokje met blousse, kousen, hoed en veterschoenen voor de meisjes. Short met hemd en das voor de jongens. In de gekste kleuren en stijlen. Echt Brits en Amerikaans. Da's nog een idee voor onze Leefschool!

Ja, Zara en ik overschouwen dit alles tijdens onze tripjes. We beleefden alweer een mooie tijd. Nu de lente hier volop zijn intrede doet, worden er allerhande festiviteiten en tentoonstellingen georganiseerd. Wij pluizen dit allemaal uit en pikken mee wat de moeite lijkt. Zo genoten we bijvoorbeeld van een prachtig sculpturen festival in Bondi beach. Immense beelden en kunstwerken stonden opgesteld op de idyllische kustlijn. Zalig om daarlangs te wandelen. Het leuke is ook dat wij dit alles tijdens de week kunnen doen en aldus de grote drukte van de weekendbezoekers kunnen mijden.
We bezochten ook The Rocks: de plaats waar nu de Harbourbridge staat was vroeger een arbeiders- en woonwijk. Er werd een felle strijd gevoerd om de plaats authentiek te houden. Uiteindelijk werd het een compromis. Gedeeltelijk tref je er nog de huisjes van weleer aan maar evengoed grotere buildings en kantoren. Tijdens het weekend gaat er een gezellige kunst- en foodmarkt door waar je uren kan rondkuieren. Check!

In het weekend nemen we onze papa mee op uitstap. Dan is het verwentijd. Waar we tijdens de week onszelf trakteren op ijs, muffin, milkshake, mango- of ananassmoothie, koffietje, ..., doen we er in het weekend nog een schep bij: uitgebreid ontbijt, uit eten gaan, of een verre uitstap doen met alles erop en eraan. Heerlijk samenzijn en genieten van natuur en cultuur!

En lukt het een beetje in die kleine campervan? Wel, het is leven met de uitspraak van ons bomma. "Une place pour chaque chose, chaque chose à sa place!"Zij had er een hekel aan dat wij als kind onze spullen overal zomaar lieten rondslingeren. Ik was er altijd van versteld hoe snel ze alles steeds terugvond en voor elk voorwerp een speciaal plaatsje had. Wel beste bomma, ik heb er een liedje van gemaakt. Aangezien het de enige manier is om met 3 op 4 vierkante meter te leven, heb ik alles een vaste plaats gegeven. En jouw spreuk werd ons lijflied!

1/6 is voorbij. Laat die andere 5 maar komen! Have a good time!