zondag 16 oktober 2016

geaklimatiseerd!

Twee weken weg. Normale mensen keren nu zo ongeveer naar huis terug van vakantie. Voor ons is het 1/12  van ons avontuur. Alles loopt naar wens. John goed bezig in zijn labo in Macquarie University en wij volop op verkenning. Ik denk dat ik nooit meer zal kunnen wennen aan een klok. Wij leven echt op ons buikgevoel: opstaan als we wakker zijn, eten als we honger hebben, slapen als we moe zijn, musea als we kunstig zijn, natuur als we avontuurlijk zijn, enz.

We vullen onze dagen naar believen. Zo genoten we op een dag van een festival  'Homeground' aan het operahouse. Daar brachten toen verschillende aboriginal stammen een performance (dans+muziek) om eer te betuigen aan hun grond. De plaats waar nu het operahouse staat, behoorde immers oorspronkelijk aan hen toe. Dit was onze eerste ontmoeting met het oorspronkelijke volk van Australië. Goed voor een les geschiedenis voor Zara.

Nog een ander dagje hadden we meer zin in natuur. Niet ver van ons huisje (dat we ondertussen inruilden voor een camper) troffen we tot onze grote verbazing een prachtig bos. Alweer een heel avontuur. Exotische bomen en vogels, reuzegrote varens, ... en als climax het spotten van een possum en enkele leguaanachtigen.

Donderdag was het een koudere licht bewolkte dag. Slechts 18°. We besloten er een museumdag van te maken. Het MCA (Museum for Contempory Art) bezit een mooie collectie aan hedendaagse kunst. Zara en ik bezochten er o.a. een installatie met sound-art en spectaculaire 3D-projecties via zo'n futuristische bril. Hoogtepunt voor een 10-jarige!

De temperaturen  variëren hier enorm van dag tot dag. Gemiddeld is het hier zo een 20 à 25 graden overdag. Meestal volop zonnig, soms wat lichte bewolking en een vrij stevig windje. We maakten
ook al pieken mee van boven de 30°. Gelukkig is er steeds water nabij. Is het geen zwembad dan is het een pool of de zee. 's Nachts koelt het stevig af. Onze slaapzakken en extra dekens zijn meer dan welkom.

Gisteren (zaterdag) was het tijd voor een gezinsuitstap, daarmee bedoel ik dus een uitstap mét onze papa erbij. Deed wel deugd om zoals in de tango eens te mogen volgen en zelf geen leidende initiatiefnemende rol te moeten spelen. John had meteen de schot in de roos. Hij leidde ons naar een idyllisch baaike te midden van een natuurreservaat. Amper 40 min. rijden. Ik denk dat ieder van jullie nu even stik jaloers mag wezen. Zegt u de reclame van bounty nog iets? Roep deze sfeer op en je komt dicht in de buurt van waar wij na een dik half uur stappen in een prachtomgeving mochten vertoeven. Het paradijs op aarde: zon, azurblauwe zee, rust en schoonheid. Geen ijsjessalons en koffiebars, geen drukdoende toeristen. Enkel wij met onze overheerlijke picknick (ananas, brood, hummusslaatje, wijntje) en een handvol natuurliefhebbers. En niet te vergeten onze vrienden de leguanen. kaketoes en..... onze eerste ontmoeting met een heuse slang! Brrrrrr......Hasse, ik volg jouw tip: stilstaan en bevriezen tot hij wegkruipt!

homegroundfestival aan operahouse



boswandeling





M.C.A




Mona Vale Beach



















2 opmerkingen: